ต่อมาในการเป็นนักศึกษาปี 3 เริ่มโฟกัสเรื่องเรียนของตัวเองด้วยการเข้าเรียนวิชาเอกของตัวเองมากขึ้น ควบคู่กับการเป็นที่ปรึกษาชมรมฯ และมีน้องรหัส 29 ชื่อ นพ ขึ้นมาทำหน้าที่ประธานแทน ในขณะที่การสานสัมพันธ์กับน้องรหัส 29 เอกภาษาเยอรมันเป็นไปด้วยดี และดีขึ้นตามลำดับ
น้องๆ ใหม่ ๆ รหัส 30 เริ่มเข้ามาสมทบ ถ้าจำไม่ผิดนะ ไม่ว่าจะเป็น น้องแมว เจี๊ยบ แต้ว ไหม ไก่แก้ว กอล์ฟ ฯลฯ ซึ่งก้อแสบ ๆ เหมือนกัน เข้ามารวมตัวกันตามทฤษฏีแรงดึงดูด
ส่วนน้อง รหัส 29 อีกคนต้องเอ่ยชื่อ ป้อม ทำตัวสนิทสนมกับพี่ๆ แบบติดแจ กินเหล้า ไปนอนค้าง บ้านใครไปด้วยหมด มีอยู่วันหนึ่ง ขณะที่พวกเรากะป้อม กินเหล้าอยู่กำลังเริ่มเมากัน เจ้าป้อมดันถอดฟันปลอดออกมาแช่ในแก้วเหล้า อ้ายห่าเอ๊ย อ๊วกแทบพุ่ง พอมันแช่เสร็จ แกว่ง ๆ ล้าง ๆ แล้วใส่เข้าปาก และกินเหล้าต่อ แม่งเอ๊ย อ้ายป้อม นะ อ้าย….. ป้อม พูดถึงอีกนิด ว่าอ้ายป้อมได้ฉายา 1 นาที สะดือแป้งขาวออกมาหละ 555 ไปถามกันเอง (Suttee Sareepap)
ในปี 3 (พ.ศ.2530) นี้เทอม 1 ลงเรียนเต็มพิกัด 24 หน่วยกิต และได้เต็ม ทำให้ผมมีคะแนนหน่วยกิตสะสม รวม 144 หน่วยกิตแล้ว แต่คณะบริหารฯจะเรียน 147 หน่วยกิจ แสดงว่า ปี 3 เทอม 2 คือเทอมถัดไป อีกแค่ 3 หน่วยกิต เอง จะจบแล้ว
จำได้ว่าในเทอม 1 นี้ มีอยู่หนึ่งวิชาได้เรียนกับอาจารย์ สุภาพ คลี่ขจาย ผลสอบผ่านฉลุย และมีอีกหนึ่งวิชา ต้องทำแผนโฆษณาและประชาสัมพันธ์งานประกวดนางสาวไทยประจำปี ซึ่งอาจารย์นำเคสของนางสาวไทยประจำปี 2529 มาเป็นตัวหลัก ซึ่งในปีนั้นคุณทวีพร คลังพลอยได้ครองตำแหน่งนี้ ผล การสอบ ผ่านฉลุยอีกเช่นกัน
แต่ในช่วงปี 3 นี้ เป็นช่วงที่วิบากกรรม จากเหตุที่ก่อไว้ตั้งแต่ตอนเป็นนักเรียนเทพศิรินทร์ ที่ยังคงต่อเนื่องมาทำให้ ขีวิตนักศึกษา มีสีสันขึ้นไปอีก
เริ่มจาก หลังจากที่บทความภาษาอังกฤษของผมได้ ขนะเลิศรางวัลที่ 1 ของหนังสือพิมพ์ Student Weekly ปรากฏว่า มีสาว ๆ จากหลาย ๆ โรงเรียน ทั้งใน กทม และต่างจังหวัด คุยกันไป คุยกันมา ค่อย ๆ หาย ไป เหลือแค่ 1 คน ชื่อ AAA นักเรียนจากโรงเรียนหนึ่งในโคราช ก้อพยายามมาหาผมที่ ม.ราม
ต่อมา มีน้อง BBB สาวสตรีวิทย์ ซึ่งเคยไปตามจีบ สมัยเล่น Skate และไปยืนรอบ่อย ๆ ที่ตู้ไปรณีย์สีแดงหน้า โรงเรียน สว ก้อกลับมาเพื่อขอคุยต่อ
และยังมีอีก หนึ่งเคส สมัยเป็นตัวแทนนักเรียนทำหน้าที่ ดูแลอาคันตุกะ จากโรงเรียนอื่น ๆ ที่เข้ามางาน “100 ปีเทพศิรินทร์” ซึ่ง น้อง “CCC” มาจากโรงเรียนเทพศิรินทร์ ร่มเกล้า ที่คุยกันมาตลอด ก้อมาเจอกันอีก ที่รามฯ
วิกฤตเกิดขึ้นเป็นระยะ ๆ ดิคร้าบบบท่าน การจลาจลอาจเกิดได้ หากไม่ได้ อ้ายปุ้ม กะอ้ายเอ๋ สองคนที่คอยช่วยสลับรางให้น้องเอกเยอรมัน ไป นอกชมรมฯบ้าง ไปนั่งเล่นที่ อสกท บ้าง เพื่อให้ผมได้เคลียร์และจบเคส 5555 เพราะผมแน่วแน่กับน้องเอกเยอรมันแล้วนะดิ 5555(เว่อร์เนอะ) …..จำกันได้ไหมเนี่ยะ ต้องถามอ้ายเอ๋ (Anuruk Suphannwong) ดู ถามอ้ายปุ้ม หัวเหม่ง ไม่ได้เพราะมันไปอยู่บนสวรรค์กะนางฟ้าแล้ว
ในเทอม 2 หลังสอบ อีก 1 วิชาที่เหลือและขอจบ ได้มีโอกาสไปเห็นโฆษณาในหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ประกาศรับสมัคร พนักงานของ The Consortium C/O UNHCR(World Experiment in International Living, World Education & Save The Children) ตัวประกาศเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด สนใจดิครับ อยากลองเจอ ความท้าทาย รออะไร สมัครเลย และจำได้ว่า ไปสอบที่โรงแรม ManHattan Hotel สุขุมวิทซอย 15 มั้ง
หน้าที่การงานกำลังจะเปลี่ยนและตวัตชีวิตผมขึ้นแล้วหละคร้าบบบ
To Inspire People To Power The Future!
