บันทึกลับที่ไม่ลับอีกต่อไป Ep 6 – นักศึกษา มร ปี 2 เด็กคณะบริหารฯ ดันไปเป็นประธานชมรมภาษาตะวันตก และต่อยอดไปเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนไทย-เกาหลีใต้

บันทึกลับที่ไม่ลับอีกต่อไป Ep 6- นักศึกษา มร ปี 2 เด็กคณะบริหารฯ ดันไปเป็นประธานชมรมภาษาตะวันตก และต่อยอดไปเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนไทย-เกาหลีใต้ 

ถึงคราวขึ้นปี 2 วีรกรรมยิ่งเยอะขี้น ทั้ง ๆ ที่เป็นเด็กคณะบริหาร ถูกลูกยุ ถูกถีบ ให้ลงสมัครเลือกตั้ง เป็นประธานขมรมฯ จนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประธานชมรมภาษาตะวันตก องค์การนักศึกษา มหาวิทยาลัยรามคำแหง(อ.ศ.ม.ร) และมีแทบทุกคนในแก๊งค์เป็นกรรมการ โดยมีพี่ ๆ คอยแนะนำ สนับสนุน คอยแซว คอยให้กำลังใจ และที่สำคัญคอยกวนตีน ฯลฯ 555

พอฟอร์มทีมกรรมการได้ครบ ความบันเทิงเริ่มตั้งแต่ จัดทำโครงการต่าง ๆ เพื่อของบประมาณจำได้ว่าเยอะมาก ๆ จาก อ.ศ.ม.ร.ตั้งแต่โครงการรับน้อง โครงการนิทรรศการวิชาการ โครงการส่งเสริมภาษาตะวันตกในต่างจังหวัด ฯลฯ 

จำได้ว่าอ้ายปุ้ย ออกแบบบัตรสมาชิกใหม่ ที่ สีสัน สดใส สวยงามมาก ๆ ใช้หัวเสาดอลิค มาเป็นแรงบันดาลใจ 555และได้ Dunkin Donut เป็น Sponsor พวกเราเลยออกแบบให้พื้นที่ด้านหลังบัตรสมาชิกขมรมฯ มี Logo “Dunkin Donut” ด้วย 

และเริ่มเตรียมงานต่างๆ รวมถึงเตรียมหาสถานที่รับน้องปี 1 ซึ่งตั้งเป้าไว้ เป็นภารกิจแรก ๆ 

แต่ในช่วงเวลานั้น ได้เห็นประกาศของ กองกิจกรรมนักศึกษา ที่ทำให้ตาลุกวาว คือ การประกาศรับสมัครนักศึกษา เพื่อคัดเลือกเป็น “นักศึกษาแลกเปลี่ยนไทย-เกาหลีใต้” ในนามมหาวิทยาลัย เพื่อเข้าร่วมกับนิสิต/นักศึกษา จากมหาวิทยาลัยอื่นๆ ทั่วประเทศไทยอีก 10 กว่าคน ซึ่งโครงการนี้เป็นโครงการของทบวงมหาวิทยาลัย สมัครดิครับ รออะไร…. 

เมื่อผ่านการคัดเลือกทั้งข้อเขียนและสัมภาษณ์ และประกาศเป็นตัวแทน ม.ราม อาจารย์จากกองกิจการนักศึกษา เรียกไป รายงานตัว และแสดงความยินดี ด้วยนะ พร้อมกับแจ้งให้รู้ว่า โครงการนี้ทบวงมหาวิทยาลัยรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่างที่เกาหลีใต้ และให้มหาวิทยาลัยต้นสังกัดรับผิดชอบค่าเดินทาง ไป-กลับ ประเทศไทยและประเทศเกาหลีใต้ โดยการบินไทย 

พอพูดเสร็จ เสียงอาจารย์ค่อย ๆ เบา ลงและบอกต่อว่าแต่ ม.รามฯ ไม่มีงบ (เพราะไม่ได้ขอไว้ล่วงหน้า เวร! หละดิ แล้วเลือก ตรูมาทำไม ว่ะเนี่ยะ 5555 งง ดิ ตรูก้อ งง) และอาจารย์ก้อพูดต่อว่า เราได้ปรึกษากันแล้ว สรุปว่า มหาวิทยาลัยจะทำจดหมายไปขออนุเคราะห์ กับ DD การบินไทย สำหรับตั๋วเครื่องบินไป-กลับให้นะ แต่เธอต้องนำจดหมายนี้ไปให้ DD ด้วยตนเอง (เวร! ตรูอีกแล้ว ทำไมต้องเป็นตรูว่ะ) ไป ก้อไป 

จำได้ว่าวันนั้น ไปการบินไทยแบบวัยรุ่น นักศึกษา ด้วยรองเท้า Converse กางเกงยีนส์ เสื้อเชิตแขนสั้น พร้อมถือจดหมายฯไปด้วย ใจก้อตุ้ม ๆ ตั่ม ๆ กลัวก้อกลัว เข้าไปขอพบ DD พร้อมยื่นจดหมายฯ พูดคุย ซักถาม สุดท้าย ท่านอนุมัติตั๋วให้ ผมถึงรู้สึกสำนึกบุญคุณ TG มาถึงทุกวันนี้ไง คร้าบบบ

To Inspire People To Power The Future!

#arjantui
#สรวุฒิหรณพ
#soravuthhoranop
#ศิษย์จารย์ตุ้ย
#tableno9
#cheftui
#welearnwepracticewegrow#เรามาก้าวข้ามเส้นหน้าด้านกัน